رشد میوه – فصل پرورش میوه 

زمستان

زمستان فصل خواب است. به جز برخی از گونه‌های گرمسیری و نیمه‌گرمسیری، اکثر درختان و درختچه‌های میوه در دوره‌ای از استراحت قرار می‌گیرند. گیاهان ریز برگ خود را از دست می‌دهند و سرعت متابولیسم آن‌ها به شدت کاهش می‌یابد. در واقع، درختان و درختچه‌های میوه معتدل در واقع نیاز به این دوره سرمای زمستانی دارند – نه تنها برای استراحت بلکه به دلیل اینکه مدت زمانی در دمای پایین موجب تحریک هورمونی می‌شود که نقاط خوابیده زمستانی را به رشد تحریک می‌کند و در نتیجه باعث بهبود کیفیت میوه سال آینده می‌شود. بیشتر سیب‌ها، به عنوان مثال، به 1000-1400 ساعت زیر 7 درجه سانتیگراد در هر زمستان نیاز دارند. البته این اعداد به تنوع گونه‌ها بستگی دارد؛ سیب‌هایی که برای رشد در مناطق گرم مستعد شده‌اند، ممکن است تنها به 300-500 ساعت سرمایی در سال نیاز داشته باشند. میوه‌های دیگر نیز به طرز متفاوتی عمل می‌کنند. تمام تمشک‌ها، توت‌ها و توت‌فرنگی‌های مناطق سرد به زمستان‌های سردتر و سردتر نیاز دارند و برای رسیدن میوه به شکل خاصی به تابستان‌های گرم نیاز ندارند؛ در واقع، آن‌ها در مناطق گرم به خوبی عمل نمی‌کنند.

(عکس زیر، از چپ به راست) گیاهانی مانند توت سیاه بسیار مقاوم هستند و می‌توانند از بیشتر زمستان‌های سخت عبور کنند. آن‌ها از تصور شما مقاومت‌پذیرتر هستند و پس از خواب کامل، قادر به زنده ماندن در دمای زیر صفر می‌باشند. شکل متقارن پیراهنه‌ی درخت گلابی با تخته‌های برش‌داده‌ی حرفه‌ای در زمستان به وضوح مشخص می‌شود. بیشتر درختان میوه و درختان توت در زمستان که در خواب بودند باید برش داده شوند. اما انگورها نیاز به برش در هر دو زمستان و تابستان را دارند.

بهار

بهار زمانی بحرانی است و اگر در منطقه‌ای با عرضه‌ی خسارت زمستانی زندگی می‌کنید، ممکن است تنش‌آور باشد. دیدن شکوفه‌ها که شروع به باز شدن برگ‌های جدید می‌کنند و گل‌ها شروع به باز شدن می‌کنند هیجان‌انگیز است، اما گیاهان در این زمان بیشترین آسیب‌پذیری خود را دارند. زمستان می‌تواند در هر زمانی وارد شود. اولین درختانی که گل می‌دهند عموماً زردآلو، هلو و نکتارین هستند و احتمالاً نیاز به حفاظتی دارند. آن‌ها به ترتیب نزدیک توت و آلو هستند، سپس گیلاس و سیب و همچنین تمام میوه‌های نرم.

بهار همچنین زمان حیاتی برای گرده‌افشانی است. موفقیت تلقیح و تشکیل میوه، به وجود آمدن گل‌های سازگار در همان زمان و همچنین آب و هوای کافی گرم برای حشرات گرده‌افشانی مانند زنبورها وجود دارد. اغلب گفته می‌شود که لحظات تصمیم‌گیری در مورد تولید یا عدم تولید محصول پاییزی در طول چند روزی در بهار رخ می‌دهد.

(عکس زیر از سمت راست) یک جوانه سیب با افزایش دماهای بهاری و طول روزها به برگها باز می‌شود. گلهای سفید رنگ و زرد مایل به سبز، و سبزی رنگ بُته‌های توت سرخ همچنان زیبا هستند، اگرچه کمتر طول می‌کشند. یک زنبور از گلهای آبی بلوبری گرده‌افشانی می‌کند. کاشت بذرهای خربزه در داخل منزل در اوایل بهار اطمینان می‌دهد که نهال‌های جوان آماده کاشت هستند هنگامی که هوا به اندازه کافی گرم شده است. گلهای بهاری روی یک ردیف سیب برگی باز می‌شوند.

تابستان

اولین میوه رسیده سال همیشه با شوق و تحمل غریزه انتظار می‌رود. قدم زدن به داخل باغ با یک ظرف از توت فرنگی و تمشک تازه و شکوفایی، یک کاسه پر از زغال اخته و توت تازه فصل زودهنگام، یا یک دسته از گیلاس‌های بهاره نشانگر آن است که تابستان فرا رسیده است.

ماه‌های تابستان همچنان زمانی برای تنبلی نیست. وظایف خاصی هنوز باید انجام شود. آبیاری مهمترین وظیفه است. گیاهان خشک نشوند، به خصوص جوان‌ترین گیاهان، که به تازگی کاشته شده‌اند، گیاهانی که در ظروف رشد می‌کنند و هر گیاهی که نزدیک به حفره‌ها و دیوارها و در جایی که در سایه باران است واقع شده است. گیاهانی که نیاز به آن دارند، تغذیه کنید، میوه‌ها را کاهش دهید تا گیاهان بار زیادی را تحمل نکنند و به دنبال علائم اولیه بیماری‌ها و حشرات آفت و پرندگان جمع آوری کنید.

(عکس زیر از سمت چپ) رقیق کردن آلوچه‌ها از خرداد ماه به بعد باعث می‌شود درخت از بار زیاد بی‌نیاز شود و میوه با کیفیت به دست آید. یک کاسه از توت‌فرنگی‌های تازه برداشت شده به طرز کاملی طعم تابستان را به تصویر می‌کشد. توت‌های سفید قناری به طور طبیعی شیرین‌تر از انواع قرمز معروف هستند. گونه‌های مدرن توت سیاه در حال چیدن هستند تا هنگام رسیدن شیرین بشوند و قابلیت مصرف خام را داشته باشند. تمامی میوه‌هایی که در ظروف پرورش می‌یابند در ماه‌های تابستان نیاز به آبیاری منظم دارند، زیرا میوه‌ها بزرگ می‌شوند و رسیده می‌شوند.

پاییز

اگر همه چیز به طور مطابق برنامه پیش رفته باشد، پایان تابستان و ابتدای پاییز باید در یک برداشت طولانی و پیوسته با یکدیگر همپوشانی کنند، زیرا توت‌های تابستانی و میوه‌های نرم مانند هلو، زردآلو و خربزه جای خود را به آلو، سیب و گلابی می‌دهند. البته به انگور نیز همچنین به میوه‌های غیرمعمول مانند بید، گالو، توت‌فرنگی و زغال‌میوه.

قبل از پایان سال، زمان آن است که درباره سال آینده فکر کنیم. اگر در منطقه‌ای با زمستان‌های ملایم زندگی می‌کنید، می‌توانید درختان و درختچه‌های میوه‌ای جدید را در حالی که خاک هنوز کمی گرم است، بکارید. باغبانان در مناطق با زمستان‌های سرد باید منتظر بهار باشند، اما پاییز همچنان زمان مناسبی برای تمیز کردن و آراستن باغ و شروع به برش زمستانی است.

(عکس زیر از سمت چپ) پاییز زمان خوبی برای کاشت در مناطق معتدل است. در اینجا، نی‌های تازه انجیر جمع شده و آماده می‌شوند. برداشت سیب می‌تواند سه ماه یا بیشتر هم طول بکشد، به تنوع ارقامی که پرورش می‌دهید بستگی دارد. سیب‌های زودرس برای مصرف فوری هستند، در حالی که سیب‌های دیررس قابل نگهداری هستند. اگر آب و هوا ملایم باشد، انگورهای دیرباره تا اواخر آبان ماه همچنان می‌توانند روی انگورهای خارجی رو به رسیدن باشند. بهترین مثال برای اینکه چرا باید خودتان کاشت کنید، بخاراها هستند؛ آن‌ها کمی خارج از عادت هستند و به ندرت در فروشگاه‌ها یافت می‌شوند. گلابی‌های “کنفرانس” یکی از محبوب‌ترین ارقام خانگی هستند: ساده، قابل اعتماد و خوشمزه.