باغچه های آشپزخانه سنتی


تاریخی‌ترین فضا برای کاشت سبزیجات، میوه و گیاهان دارویی، مختص باغ‌ها بوده است. این فضا کاملاً متمایز از چمنزارها، گل‌ها و سایر بخش‌های زینتی باغ بود. دلایل این تفکیک عمدتاً به دلایل عملی بود. اولین دلیل، فراهم کردن آلاچیق و ایجاد میکرواقلیم گرم با احاطه کامل باغ آشپزخانه با دیوارها یا بوته‌های بلند بود. دومین دلیل، پنهان کردن انبارها، آشپزخانه‌ها، گلخانه‌ها، سینی‌های کمپوست و کود حیوانی و سایر ابزارهای کاربردی، که بهتر بودند در دید معمولی قرار نگیرند. امروزه کمتر افرادی حیاط بزرگ لوکسی برای این روش رشد دارند، اما هنوز هم مزایایی در اختصاص یک فضا به کاشت گیاهان خود وجود دارد.

باغ آشپزخانه

 

 

 

چیدمان باغ آشپزخانه

درختان میوه و درختچه‌ها همیشه تمایل داشته‌اند که به عنوان اجزای ساختاری اصلی یا “استخوان‌ها”ی باغ آشپزخانه شکل گیرند، زیرا بیشتر میوه‌ها گیاهانی با عمر طولانی هستند و بیشتر سبزیجات به صورت یکساله کشت می‌شوند. سیم‌های کشیده در هر دو طرف مسیرهای اصلی می‌توانند آموزش دیده شوند و روی آنها می‌توانند به شکل کمربند و تونل میوه شکل بگیرند و ردیف‌هایی از درختان میوه چوب بندی شده نیز می‌توانند به شکل سری از حصارهای زنده یا پرده‌ها خدمت کنند. اینها به تقسیم باغ به بخش‌هایی که می‌توان در آنها محصولات سبزیجات را به تناوب سالها کشت کرد، کمک می‌کنند.

باغ‌های پوتاژه (Potager) این ایده را به سطح بالا و استایل شده برده‌اند. این کلمه فرانسوی است و ترجمه لغوی آن “یک مرغوبیت سبزیجات یا سوپ” است، اگرچه پوتاژه‌ها از این تعبیر خیلی محدودتر هستند. آنها باغ آشپزخانه را به واحدهای هندسی سخت تقسیم می‌کنند، معمولاً مربع‌ها، مستطیل‌ها یا مثلث‌ها. هر کدام از اینها با سبزیجات، میوه، گیاهان دارویی و حتی گل‌های متفاوت کشت می‌شوند و مسیرهای منظمی که جدا کننده بسترها هستند توسط بوته‌های کم‌قدم، چوب بندی شده و یا درختان میوه سپری می‌شوند. تأثیر آنها شگفت‌انگیز است، اما نمی‌توان از واقعیت پرداخت که آنها نیازمند کار دقیق و زیادی هستند.

Kitchen Garden Layout
چیدمان باغ آشپزخانه

 

 

هنر چوب بندی

تکنیک آموزش درختان میوه به صورت چوب بندی (Espalier) به قرن‌ها قبل برمی‌گردد، مطمئناً به اروپای قرون وسطی و شاید حتی به دوران رومی‌ها یا فرعونان باستان. تنوع اشکال آن شگفت‌انگیز است، همانطور که اصطلاحات مرتبط با آن نیز متنوع است – از چند شاخه‌ای‌های پیچیده تا نخل ها، و از طرح‌های شمعدان های فرعی منحنی تا گلدان یا جام های مارپیچ سه بعدی. درست است که درختان چوب بندی گاهی به عنوان نسخه درختان میوه از سبک باغ‌بانی درخت ارایی (Topiary) نادیده گرفته می‌شوند، اما آن‌ها علاوه بر هدف زینتی، هدف عملی نیز دارند. اولاً، درختان چوب بندی صرفه جویی در فضا دارند. آن‌ها می‌توانند در جاهایی که در غیر این صورت فضای کافی برای رشد وجود ندارد، پرورش یابند. ثانیاً، آن‌ها بیشتر محصول می‌دهند. روش بریدن و آموزش آن‌ها به گونه‌ای طراحی شده است که بتوانند حداکثر میزان محصول را تولید کنند. سوماً، آن‌ها سالم‌تر هستند، زیرا به سادگی مورد مراقبت و نگهداری قرار می‌گیرند. چهارماً، برداشت آن‌ها آسان‌تر است. و در آخر، زمانی که باغبانان شمالی هستند و هلوها، زردآلوها و سایر میوه‌های حساس را در برابر دیواری گرم، آفتابی و محفوظ پرورش می‌دهند، ممکن است با این میوه‌ها به همان موفقیتی که با سیب و گلابی‌ها دارند، روبرو شوند.

 

Espailer art

 

ممکن است که با آموختن خود، آرایه های خود را از ابتدا با شاخه های دسته‌ای جوان یا شاخه های دسته‌ای آماده طراحی کنید و یا ممکن است بتوانید در فروشگاه‌های عادی باغچه‌داری درختان جوانی که آموزش دیده‌اند را پیدا کنید. در ادامه، به دستورالعمل‌ها برای انجام این کار را خواهیم پرداخت.

 

Espailer method

 

 

 

 


 

 

پایان